(01.08.1865, Antwerpen, België – 11.05.1928, Antwerpen, België)
Frans Hens was een Belgisch post-impressionistische kunstschilder, tekenaar, aquarellist en graficus. Hij werd vooral bekend als Scheldeschilder en was tevens pionier van de Afrikaanse kunst.
Hens startte in 1872 aan de Academie te Antwerpen alwaar hij les kreeg van de Belgisch romantisch landschapschilder Jacob Jacobs (1812-1879). In 1973 vertrok Hens echter naar de Verenigde Staten, maar keerde reeds na één jaar weer terug om zijn opleiding af te maken. Hij raakte bevriend met de Belgische post-impressionistische schilder Theodoor Verstraete (1850-1907), welke een grote invloed zou hebben op de stijl van Frans Hens. Ook was hij een goede vriend van de luministisch impressionistische schilder Emile Claus (1849-1924), die hij regelmatig zag op de plaatselijke tentoonstellingen van de Cercle Artistique van Antwerpen en met wie hij open en innoverende discussies had over de kunst, het leven en de realiteit.
Frans Hens zocht zijn inspiratie voor zijn werken langs de Schelde, in de Kempen, de Polders en aan zee. De havenschilderkunst werd aanvaard als een zelfstandig genre die, naast Frans Hens, verschillende prominente vertegenwoordigers had. Globaal gezien is het werk van Hens te omschrijven als melancholisch met vele gezichten bij mist, regen of avond.